De voorbereiding

Begin maart werd ons gevraagd wanneer we zover zijn om naar Oman te komen. Nou dat hadden we snel uitgerekend. Wat voorbereidingstijd om het huis te verkopen en spullen in te pakken en dan konden we vertrekken. dus eind mei leek ons wel een mooie tijd. Helaas, het liep anders........
Zo voortvarend als ik kan zijn, zo langzaam gaat een verhuizing naar een ander land. Eer alles geregeld is, ben je bijna een jaar verder.
Onze eigen voorbereiding verliep voorspoedig. De verkoop van ons huis in Den Haag was in drie maanden geregeld. Spullen die niet meegaan, hadden we al snel naar een opslag in Rijswijk gebracht en de spullen die wel meegaan, hebben we ingepakt en tijdelijk opgeslagen, zodat het klaar staat om opnieuw ingepakt te worden, door een professioneel verhuisbedrijf, voor vertrek op de boot, richting Oman.

Ons huisje, dat in Teuven, net over de grens, in België stond, hebben we laten verhuizen naar een park in Maarn. Dat hebben we gedaan om een plekje te hebben in het midden van het land, voor als we, in die twee jaar, terug komen voor vakantie in Nederland. Lekker centraal.

op 10 juli was de overdracht van ons huis en vanaf dat moment zijn we in Maarn gaan wonen. Een fantastische plek, midden in het bos en vlakbij een meer. Vol optimisme gingen we de zomer in. Met in ons hoofd de wetenschap dat we binnen korte tijd zouden vertrekken. Maar juli werd augustus en ook september kwam en ging weer voorbij. De datum voor een afscheidsetentje met alle kinderen kwam. Moesten we dat nou wel of niet door laten gaan. Uiteindelijk werd het een: "we blijven toch maar thuis" moment. We hadden een workshop koken georganiseerd. Het was een hele leuke en gezellige avond. Lekker bezig zijn, heerlijk eten en mooie cadeau's die we van de kinderen kregen.
Nu is het oktober en nog steeds is er geen duidelijkheid. André en ik worden het wachten nu wel zat en hebben bijna onze hoop opgegeven.