Het vervolg
Door: Marinel
Blijf op de hoogte en volg Nell
22 November 2015 | Nederland, Maarn
Eindelijk gebeurde er iets. André kreeg op zondag 18 oktober een mail uit Muscat, dat zijn werkvergunning binnen is en dat zijn visum nu aangevraagd kan worden. Dit duurt ongeveer 5 tot 10 werkdagen. Mijn visum wordt pas aangevraagd als die van André binnen is . Niet duidelijk wat daarvan de reden is, maar dat doet er ook niet toe. We zijn al blij dat er iets gebeurt.
Een week later, op zondag 25 oktober krijgt André te horen dat zijn visum binnen is en dat nu alle andere zaken geregeld kunnen worden. Mijn visum wordt nu aangevraagd, de vliegreis kan worden geboekt. Na overleg besluiten we dat zondag 15 november een goeie dag is om te reizen. Dat duurt nog 3 weken. Helaas kan alleen de vliegticket van André geboekt worden, want ik mag nog niet binnen komen. We hebben nog tijd zat, denken we en het zal wel goed komen. De aanvraag van mijn visum duurt net zo lang. ...................................
Na een paar dagen begint het bij ons alle twee te kriebelen. Stel nou dat mijn visum niet op tijd binnen is, dan moet André er alleen heen en moet ik hem later volgen. Dat zien we alle twee niet zitten. De spanning stijgt.. Wat als......... wat als........ Eindelijk op zondag 8 november is mijn visum binnen. Wat een opluchting!!! In de tussentijd hebben we onze auto verkocht en een auto gehuurd, voor de laatste twee weken. Ook hebben we ons huisje opgeruimd en schoongemaakt en blijven we de resterende tijd in het Holiday Inn bij Leiden.
Mira, onze ragdoll kat, hebben we voor de komende twee jaar bij Ruben en Freya ondergebracht. Met pijn in ons hart, maar het is voor haar niet leuk om mee te gaan en bij hen heeft ze een goeie plek en ook nog een vriendje om mee te spelen, poes Abeltje. Wij zijn na bijna 11 maanden voorbereiding, eindelijk zover dat we ons avontuur tegemoet kunnen gaan.
Nou, als er iets is wat ik deze periode geleerd heb dan is het wel wachten. Een goeie les voor mij, want eerlijk gezegd weet ik niet goed wat dat is, ongeduldig als ik ben. Eigenlijk is dit, in ieder geval voor mij, de beste voorbereiding die er is. In Oman ligt het tempo vele malen lager dan hier, dus als ik in Muscat aankom, weet ik wat het betekent om in slow motion te gaan.
Een week later, op zondag 25 oktober krijgt André te horen dat zijn visum binnen is en dat nu alle andere zaken geregeld kunnen worden. Mijn visum wordt nu aangevraagd, de vliegreis kan worden geboekt. Na overleg besluiten we dat zondag 15 november een goeie dag is om te reizen. Dat duurt nog 3 weken. Helaas kan alleen de vliegticket van André geboekt worden, want ik mag nog niet binnen komen. We hebben nog tijd zat, denken we en het zal wel goed komen. De aanvraag van mijn visum duurt net zo lang. ...................................
Na een paar dagen begint het bij ons alle twee te kriebelen. Stel nou dat mijn visum niet op tijd binnen is, dan moet André er alleen heen en moet ik hem later volgen. Dat zien we alle twee niet zitten. De spanning stijgt.. Wat als......... wat als........ Eindelijk op zondag 8 november is mijn visum binnen. Wat een opluchting!!! In de tussentijd hebben we onze auto verkocht en een auto gehuurd, voor de laatste twee weken. Ook hebben we ons huisje opgeruimd en schoongemaakt en blijven we de resterende tijd in het Holiday Inn bij Leiden.
Mira, onze ragdoll kat, hebben we voor de komende twee jaar bij Ruben en Freya ondergebracht. Met pijn in ons hart, maar het is voor haar niet leuk om mee te gaan en bij hen heeft ze een goeie plek en ook nog een vriendje om mee te spelen, poes Abeltje. Wij zijn na bijna 11 maanden voorbereiding, eindelijk zover dat we ons avontuur tegemoet kunnen gaan.
Nou, als er iets is wat ik deze periode geleerd heb dan is het wel wachten. Een goeie les voor mij, want eerlijk gezegd weet ik niet goed wat dat is, ongeduldig als ik ben. Eigenlijk is dit, in ieder geval voor mij, de beste voorbereiding die er is. In Oman ligt het tempo vele malen lager dan hier, dus als ik in Muscat aankom, weet ik wat het betekent om in slow motion te gaan.
-
22 November 2015 - 12:24
Flora:
Leuk idee nel om een verslag te maken,maar ja nu zit je weer te wachten zeker op een huis en vervoer enz.
Maar is denk niet zo erg meer nu ,je bent in ieder geval op de plaats van bestemming.
Kijk uit naar je volgende bericht .
Gr.flora -
22 November 2015 - 12:38
Hedwig:
Eindelijk!
Goed dat je het positief blijft zien: je hebt leren wachten en je tempo vast wat omlaag geschroefd.
Ben heel erg benieuwd hoe het je gaat bevallen en wat je allemaal gaat zien in Oman.
Liefs, Hedwig -
22 November 2015 - 14:14
Gerda Van Dijk:
Ik kan me de zenuwen goed indenken. Maar gelukkig is het met de aanloop naar jullie avontuur goed gekomen. Ik moet de kaart er even bij halen om te weten waar jullie nou precies zitten. Ik ben benieuwd naar de wekelijkse updates.
Veel groetjes van Gerda -
22 November 2015 - 21:56
Wendeline:
Leuk om nu jullie belevenissen te volgen; ik kijk ernaar uit! Liefs. -
23 November 2015 - 14:51
Marian En Fons:
We gaan je volgen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
