Wonen in een hotel

Nou, het is gebeurd hoor, we zijn verhuisd. Het ging allemaal heel vlot en de mannen die ons verhuisd hebben, zijn keiharde werkers. Ze kwamen om 10 uur, de afgesproken tijd en vertrokken weer om half vier. De volgende twee dagen ben ik druk bezig geweest met het uitpakken en weer inpakken van de dozen. Ja, ik heb ook weer dozen ingepakt. We hebben natuurlijk veel te veel spullen bij ons. Spullen die thuis leuk zijn, maar die hier totaal geen functie hebben. Vooral mijn woon accessoires en brocante spulletjes. die hebben hier geen effect op me. Dus de doos weer in en in de kast. Gelukkig zijn er in het nieuwe appartement meer dan voldoende kasten voor kleding ( er is zelfs een walk -in closet), en kunnen we al onze eigen kasten, wel 4 in totaal, opvullen met volle en ingepakte dozen. Die staan daar lekker te wachten totdat we over twee jaar weer verhuizen.
Het wonen hier is wel een belevenis. Het is een prachtig appartementen complex, met een indrukwekkende entree. Overal glanzend marmeren vloeren en dat in een mooie crème kleur. Ook in ons appartement ligt zo'n vloer. De kamers zijn groot, vooral de Master bedroom, onze slaapkamer, met inloopkast en eigen badkamer. Het is net een chique hotel, zegt André elke keer. Daar heeft hij wel een puntje.
Kerst is een beetje aan ons voorbij gegaan. We hadden wel een tafel gereserveerd op eerste kerstdag, aan de rand van het terras van Hotel Crowne Plaza, in Muscat. Als je even bij google zoekt, kun je bij de foto's het terras zien. Het is een prachtig hotel, met een enorm terras, waar je uitkijkt over de tuin van het hotel, de zee en de boulevard. Hier zittend voel ik ultiem geluk.
Gisteren werden mijn dochters, Andrea en Fenne 28 jaar. Jammer genoeg konden we niet bij elkaar zijn. Fenne was in Delft, Andrea in Alicante en ik was hier. Maar gelukkig is er facetime, dus dan ben je toch wat dichter bij.
En vandag is het al weer 31 december. De laatste dag van het jaar. Tijd om de balans op te maken. Het was een raar en vreemd jaar voor ons. Alles stond in het teken van vertrek naar Oman, het verkopen van ons huis, het inpakken van de spullen en de opslag ervan, het wachten totdat we groen licht kregen in Maarn. En nu al weer anderhalve maand hier, in dit mooi land met zijn vriendelijke mensen.
Vanavond luiden we het oudejaar uit en het nieuwe jaar in, met een groep mensen, rond een kampvuur, heerlijk ongedwongen. Zelf stoelen, eten en drinken mee. Champagne wordt het niet, de prijs van 1 fles was € 87,50 . Het wordt dus gewoon witte wijn. Nou dat gaat ook vast wel lukken.
Vanaf hier wensen André en ik jullie allemaal een stralend, gezond en voorspoedig nieuwjaar. Dikke kus voor jullie allen.....